Matem var yine serde
Katran karası bir gecede
Hava kurşun gibi ağır
Zehir zemberek soğuk
İçimde umutsuzluk ateşi
Bitmeyen bir telaş
Endişe yüzümden okunuyor
Karanlık yollar zifir saçların gibi
İçim huzursuz
Kavuşmak için en ufak umut yok
Gece;
Katran karası
Ankara’nın ayaz soğuğu
Buz keser sensiz ellerim
Yazık !
Bu aşka yazık
Aslında biz kavuşmalıydık…
