Karanlık

Gökyüzü gri, umutlar solgun,
Virane sokaklar, yıkılmış evler.
Yağan yağmur değil asit sanki.
Yaşamak bile omuzda bir yük.
Alınan her nefes boşa.
Atılan her adım günah.
Yaptıklarımızın bir bedeli olacak.
Tüm günahlarımızın hesabı sorulacak.
Sessiz kalmışsak zulüme karşı,
Ve bir kelebek bir bebekten daha uzun yaşıyorsa bu dünyada,
Doğmasın güneş, yer yarılsın yerin yedi kat içine girelim.
Minicik bedenleri sarmışsa kefenler.
Dünya soğuk, kalpler buzlu,
İçimizde fırtınalar kopar durur.
Gökyüzünde yıldızlar kaybolmuş,
Karanlık bir örtü örter dünyayı.


Vedat Selamoğlu

vedobay