Ölmek Zor Olurdu

Hala inkâr ediyorsun.
Başkentte bir sokak lambasının altında,
Yaşımız geçiyor belki.
Belki yok eski heyecanımız.
Yıllar geçti, doğru.
Yaşımız genç sayılmaz.
Hala inkâr ediyorsun.

Başkentte otogarda,
Çocuklar, çocuk kalanlar,
Aşık olanlar, unutanlar.
Hepsi ve her şey.
Yaşamak kolaydı belki,
Ölmek zor.
Ve hala beklemek ölümü,
Günahları düşünmek belki.
Belki ürkmek,
Ve karanlık artık bu şehir.
Belki de sen yoksun diye.

Sonra elimde bir fırça ile,
Boyarım gökyüzünü istediğin renge.
Parmaklarımın küçük dokunuşlarının arasından geçer Güneş ışığı,
Bir renkten diğerine.

Hala inkar ediyorsun.
Kalabalık bir şehir pazarında,
Zamanın durduğu anda,
Çaresizken ellerimiz,
Ellerimizden ayrıldığı zamanda.
Yarım kalan romanlarda belki,
Anlaşılmayan satırlarda.
Ve belki de şu anda,
Ölmek zor olurdu,
Yokluğunda.

Vedat Selamoğlu

vedobay