Kaybolmuşum

Gökyüzü gri, yüreğim çaresiz,
Sonsuz bir dert gibi sarmış her yanı.
Nefes alamaz oldum bu sessizlikte,
Yitirdiğim umutlarla dolu bir karanlık.

Sessiz çığlıklar yükselir içimden,
Gözyaşlarım umutsuzluğa karışır.
Gelmeyecek birini beklemek,
Kalbimde aşkın son perdesi.


Ayrılığın acısı her anımda,
Bir yara gibi kanar içimde.
Affedememek, terk edilmek,
Yokluğunla savaşmak.

Belki bir gün güneş yeniden doğar,
Belki bir gün umut yeniden filizlenir.
Ama şimdi içimde hüzün ve acı,
Ve ben, bu karanlıkta kaybolmuşum.


Vedat Selamoğlu

vedobay