Kabus

İlk kez soğuk bir namluyu şakağıma dayayışım
İlk ağlayışımsın sen
İlk hüzünüm, ilk ayrılışım
Ölümü ilk hissedişimsin parmak uçlarımda
İlk hayal kırıklığım
Ve cehennemde ilk yanışımsın

Yokluğunda bir bıçak saplanır
Yüreğimin tam ortasına
Zannetme ki ölmek zor
Ölmek kolay da
...

İlk isyanımsın bu hayattaki
İlk hatamsın beklide
Ve en büyük günahım

Gitmeni istiyorum artık
Çekip gitmeni
Hiç bir şey bırakmadan geriye
Sana yazdığım tüm şiirleri de alıp
Sana aşık bu yüreği ateşe atıp
Gitmeni istiyorum artık

Zannetme ki ölürüm ardından
Dayanırım yokluğuna
Umurumda olmaz gidişin
Hiç kafama takmam
Bir damla gözyaşı dökmem ardından
Kanayan avuçlarıma

Hiç yokmuşsun gibi yaşarım artık
Sanki hiç olmamışsın
Hiç girmemişsin gibi hayatıma
Ne şakağıma dayamışım soğuk namluyu
Nede şiirler yazmışım bu mahv olmuş aşka
Bir rüyaymış hepsi bak
Bir kabusmuş
....

Vedat Selamoğlu

vedobay